- başıdolu
- прил.1. разг. умный, толковый, знающий2. перен. выпивший, пьяный
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
başıdolu
Смотреть что такое "başıdolu" в других словарях:
başıdolu — sif. dan. 1. Ağıllı, dərrakəli. <Mustafa bəy:> Çünki, doğrudan da, başıdolu oğlansan. Ə. H.. 2. məc. Məst, sərxoş, kefli … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
